Η φύση ντύνεται γιορτινά, σε ένα ντροπαλό βιολετί, το χρώμα της εσωτερικότητας και της σκέψης. Άνθη τρυφερά και λεπτά, κρυμμένα ανάμεσα στα φύλλα τους στην ήσυχη και ασφαλή σκιά του δάσους, χαρίζουν με την παρουσία τους βιολετί νότες στο πράσινο τοπίο.

Ονομάζεται από τους Γάλλους πανσές και σε ένα μόνο μπουκέτο συνδυάζει αρμονικά διαφορετικές αποχρώσεις: Γι’ αυτό με το όνομά του (pensee – “σκέπτομαι”) αποδίδεται η ανώτερη ικανότητα του ανθρώπου, αυτή της σκέψης, ικανή να μεσολαβήσει για να ισορροπήσει τα πάθη και τις ιδέες που συνυπάρχουν στην ψυχή. Εξίσου διακριτική είναι η Αρωματική Βιολέτα που ξεπροβάλει με μικρές, χαριτωμένες ταξιανθίες σε λεπτές αποχρώσεις του μπλε και μωβ και απλώνει παντού την έντονη και γλυκιά μυρωδιά της.

Η χάρη και η κομψότητα της Βιολέτας αναγνωριζόταν από την εποχή των Ελλήνων και των Ρωμαίων, όπου για χρόνια θεωρείτο το αιώνιο φυτό. Το ίδιο το όνομα της, στην αρχαϊκή του μορφή “Vivuola» προέρχεται από το ρήμα «vivere» – ζω, που σηματοδοτεί το ξεπέρασμα των κακουχιών του χειμώνα, ανθίζοντας ξανά κάθε φορά, με την ιδία αυθόρμητη ομορφιά.